5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/2942 Esas 2021/6211 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2942
Karar No: 2021/6211
Karar Tarihi: 18.05.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/2942 Esas 2021/6211 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, 5607 sayılı Kanuna muhalefetten hüküm giyen bir sanıkla ilgilidir. Yerel mahkeme tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir. Ancak, tebliğatın usulüne aykırı olduğu tespit edilmiştir. Sonrasında ise, 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen düzenlemelerin sanık lehine olduğu ve bu nedenle uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği vurgulanmıştır. Bu nedenlerle, yerel mahkeme tarafından yeniden değerlendirme yapılarak hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi, ve 5607 sayılı Yasanın geçici 12. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2021/2942 E. , 2021/6211 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 10/03/2016 tarihli karar ile hükümlülük, müsadere; 16/06/2016 tarihli ek karar ile temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ..."e gıyabi kararın, Maltepe Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda hükümlü olarak bulunduğundan, 28/04/2016 tarihinde tebliğ-tebellüğ belgesi ile bizzat tebliğ edildiği ancak, 5271 sayılı CMK"nun 35/3 maddesindeki "ilgili taraf serbest olmayan bir kişi veya tutuklu ise tebliğ edilen karar kendisine okunup anlatılır" şeklindeki düzenleme karşısında, tebligatın usulüne aykırı olduğu anlaşılmakla, sanığın cezaevinden gönderdiği 13/06/2016 tarihli temyizi süresinde olduğu kabul edilerek; mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin 16/06/2016 tarih ve 2014/518 Esas, 2016/196 karar sayılı ek kararının kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.