MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalının sürücüsü olduğu aracın müvekkili ..."a çarpması sonucu yaralanmasına neden olduğunu belirterek taleplerinin açıklandığı dilekçe içeriğine göre tedavi gideri için 5.000,00.-TL maddi tazminat ve ... için 5.000,00.-TL, anne ve baba için ayrı ayrı 2.500,00.-TL olmak üzere toplam 10.000,00.-TL manevi tazminatın işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı ..., meydana gelen kazada kusurunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı sürücünün % 25 oranında kusurlu olduğu kabul edilerek davanın kısmen kabul kısmen reddiyle tedavi giderleri nedeniyle 250,00.-TL maddi tazminat ve ... için taktir edilen 5.000,00.-TL manevi tazminattan %75 kusurlu indirimi yapılarak 1.250,00.-TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle dahili davacı ..."nin dava dilekçesi ile talep edilen talepler yönünden davacı sıfatının bulunmadığı, ... "a velayeten davaya dahil edilmiş olmasına ve manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve BK"nın 47. maddesindeki (6098 sayılı TBK m. 56) özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dava Borçlar Kanunu"nun 46. maddesi (6098 sayılı TBK m. 54) gereğince tedavi gideri nedeniyle maddi tazminat ve BK 47. maddesi (TBK m. 56) gereğince manevi tazminat istemine ilişkindir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10/IV. maddesi “Manevi tazminat davasının, maddi tazminat veya parayla değerlendirilmesi mümkün diğer taleplerle birlikte açılması durumunda; manevi tazminat açısından vekalet ücreti ayrı bir kalem olarak hükmedilir” hükmünü içermektedir. Yine AAÜT"nin 12. maddesi “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Şu kadar ki asıl alacak miktarı 3.666,66 TL’ye kadar olan davalarda avukatlık ücreti, tarifenin ikinci kısmının, ikinci bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen maktu ücrettir. Ancak bu ücret asıl alacağı geçemez” şeklinde düzenlenmiştir.
Buna göre davacılar tarafından tedavi giderleri nedeniyle maddi tazminat yanında manevi tazminat talep edilmesi ve mahkemece bu kalemler yönünden davanın kabulüne karar verilmiş olması bakımından maddi ve manevi tazminat taleplerinin kabul edilen ve reddedilen miktarları için AAÜT"nin 2. ve 3. kısmına göre ayrı ayrı nispi ve maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davacılar vekili yararına eksik, davalı ... yararına fazla vekalet ücreti belirlenmiş olması doğru değil bozma nedeni ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nin geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HMUK’nin 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 6. bendindeki cümlenin tamamen çıkartılarak yerine “davacılar kendilerini vekille temsil ettirdiğinden kabul edilen maddi tazminat miktarı için karar tarihindeki AAÜT hükümleri gereğince taktiren 250,00.-TL vekalet ücretinin, ayrıca kabul edilen manevi tazminat miktarı için 440,00.-TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine” cümlesinin eklenmesine; yine hüküm fıkrasının 7. bendindeki cümlenin tamamen çıkartılarak yerine “davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden reddedilen maddi tazminat miktarı için karar tarihindeki AAÜT hükümleri gereğince taktiren 570,00.-TL vekalet ücretinin, ayrıca reddedilen manevi tazminat miktarı için 440,00.-TL vekalet ücretinin davacılardan tahsili ile davalıya verilmesine” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 3.3.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.