Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9902 Esas 2022/2426 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ..., ... ve ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan vekilinin temyiz istemine göre sanıklar ..., ... ve ... hakkında verilen beraat hükmünün temyizen incelenmesinde;
16/04/2014 günü mahkemeden alınan arama kararı ile sanık ...'in çalıştığı, ...'e ait ... sayılı adreste bulunan tütüncü dükkanında masanın çekmecelerinde 776 paket sigaranın ele geçirildiği, arama sırasında olay yerinde sanık ...'in bulunduğu, aynı gün sanık ...'ın işlettiği ... sayılı adreste bulunan ... isimli iş yerinin ikinci katında işçilerin kaldığı baraka tipi odada duvar arkasına monte edilmiş zulada 109 karton sigara ve 15 adet puronun ele geçirildiği, arama sırasında olay yerinde iş yeri sorumlusu ve sahibi sanık ...'ın bulunduğu, sanık ...'in ele geçirilen eşyanın tamamının kendisine ait olduğunu ancak sigaraların yakalandığı yerin dükkan olmayıp tezgah olduğunu ve tezgahını kısa süre için ...'ya bıraktığını tezgaha sığmayan sigaraları ...'ın haberi olmadan kahvehanesinin üst katındaki çatıya stokladığını beyan ettiği, beraat eden sanıklar ..., ... ve ...'in üzerlerine atılı suçlamayı kabul etmedikleri, olay tutanağı ve tüm dosya kapsamı gözetildiğinde, sigaraların ele geçirildiği yerin sanık ...'nin savunmasının aksine, tezgah olmayıp Tütüncü dükkânı olduğu, tütüncü dükkanında çalışan sanık ... ve işleten ...'in sanık ... ile fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ettikleri, her ne kadar sanık ... kahvehanesinde depolanan sigalardan haberinin olmadığını savunmuş ise de, sigara ve puronun ele geçirildiği işyerini fiilen işlettiği, iş yerine zula yapılması ve zulada sigara saklanmasından bilgisinin olamayacağı gözetildiğinde sanık ... ile fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ettiği, sanıklar ..., ... ve ...'in mahkumiyetleri ve sanıkların eyleminin toplu suç oluşturması nedeniyle 5607 sayılı Kanunun 4/2. maddesi gereğince cezalarında arttırım yapılması yerine suçtan kurtulmaya yönelik savunmalarına itibar edilerek yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA,
II) Sanık ...'in temyiz istemine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.