MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki aplikasyon ve 2/B uygulamasına itiraz, tersimat ve hesaplamadan doğan hatanın düzeltilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda kurulan 08.11.2012 günlü hükmün Yargıtay"ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı ... Yönetimi vekili Av.... ve davalı Hazine vekili Av. ... tarafından istenilmekle, tayin olunan 17.09.2013 günü için yapılan tebligat üzerine, temyiz eden davacı vekili Av. .... ile diğer taraftan Hazine vekili Av. ... ve Orman Yönetimi vekili Av. ... geldiler, başka gelen olmadı, açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Daha sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü;

K A R A R

Davacı .... İnşaat Turizm İhracat ve İthalat Ticaret Limited Şirketi vekili 03.12.1997 tarihli dilekçe ile, davacı adına kayıtlı Kurfalı Köyü, 8 pafta 1414 parselde kain 221.500 m² yüzölçümündeki taşınmazın Asliye Hukuk Mahkemesinin 17.11.1960 gün ve 1959/322-332 sayılı kararı ile orman tahdidi dışında bırakılmasına rağmen 56 nolu Orman Kadastro Komisyonu kararı ile taşınmazın yaklaşık 139.000 m² bölümünün orman alanı olarak tesbit ve ilan edildiği iddiasıyla orman tahdidinin iptali istemiyle dava açmıştır.
Davacı ...Uluslararası Nakliyat İhracat Limited Şirketi vekili ise 04.10.2006 tarihli dilekçe ile; Asliye Hukuk Mahkemesinin 2004/413 Esas sayılı dosyası arasında yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporu ile 1984 yılında yapılan genel kadastro çalışmasında davalı taşınmazın tesbit edilen çapı ile 17.11.1960 gün ve 1959/322-332 sayılı kararla orman sınırı dışına çıkartılan çapın birbiri ile çakışmadığı, genel kadastroda mahkeme kararı çapının esas alındığının bildirilmesine rağmen uygulamada kaydırıldığından tarla olan yerlerin orman alanına, orman olan yerlerin de davalı parsel içinde bırakıldığı iddiasıyla 3402 sayılı Kanunun 41. maddesi uyarınca tersimat hatasının bulunduğu kabul edilerek mevcut kadastral sınırının kesin hüküm niteliğindeki mahkeme kararı çap sınırlarına uygun olarak düzeltilmesi talebiyle dava açmıştır.
Mahkemece, ayrı ayrı açılan davalar birleştirilmiş ve 56 nolu Orman Kadastro Komisyonunun çalışmasına ilişkin açılan davanın kabulüne ve davalı taşınmaz ile sınırlı olmak üzere yapılan 2/B uygulamasının kaldırılmasına, 3402 sayılı Kanunun 41. maddesi uyarınca tersimat hatasının bulunduğu ve düzeltilmesi istemli açılan davanın ise reddine karar verilmiş, hüküm Hazine ve Orman Yönetimi vekillerince ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Dava dilekçelerine göre asıl dava, 56 nolu Orman Kadastro Komisyonunca yapılan aplikasyon ve 2/B madde uygulamasına itiraz, birleşen dava ise, 3402 sayılı Kanunun 41. maddesi uyarınca taşınmazdaki ölçü, sınırlandırma, tersimat ve hesaplamalardan doğan hataların düzeltilmesi istemine ilişkindir.
Yörede, 3116 sayılı Kanuna göre 1942 yılında yapılıp kesinleşen orman tahdidi ile 6831 sayılı Kanuna göre 23.09.1989 tarihinde yapılıp 30.07.1996 – 30.01.1997 tarihleri arasında ilan edilerek kesinleşen aplikasyon, sınırlaması yapılmamış ormanlarda orman kadastrosu ve 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B madde çalışması bulunmaktadır.
Dava konusu taşınmaz, 08.08.1980 tarihinde yapılıp 20.02.1984 – 21.03.1984 tarihleri arasında ilan edilerek kesinleşen genel arazi kadastro çalışmasında, 79250 m² yüzölçümü ve 28.12.1954 gün 105 cilt, 22 sayfa, 107 sıra sayılı tapu kaydı ile 17.11.1960 tarih 1959/322-332 sayılı mahkeme kararı, çapı ve eki 27.09.1977 tarihli mahkeme haritası dayanak alınarak Hüseyin Arat adına tesbit ve ilan edilen 1414 parsel ile aynı tapu kaydı dayanak alınarak tesbit edilen sırasıyla 23.700 m² ve 8900 m² yüzölçümlü 1415 ve 1416 parsellerin vaki itiraz üzerine verilen Kadastro Komisyonu"nun 10.08.1988 gün 168 sayılı kararı ile 1414, 1415 ve 1416 sayılı parsellerin ilk yapılan kadastro tesbitlerinin, yüzölçümlerinin iptali ve tek parça halinde 28.12.1954 tarih 107 sıra nolu tapu kaydı, 21.12.1960 tarih 1959/322-332 sayılı mahkeme kararı ve haritasının tatbiki ile parsellerin tevhidine, ekli kroki gereğince sınırlandırılmasına ve 1414 parsel sayısında yüzölçümünün 221.500 m² olarak tashihi ile .... mirasçıları adına tesbit ve tescil edilmiş olup 22.12.1995 gün 5570 yevmiye nolu satış ile davacı ...İnş. Tur. İht. İhr. Tic. Ltd. Şti. üzerinde, 03/07/2002 tarih 2512 yevmiye nolu satış ile de davacı ... Uluslararası Nakliyat ihracat Limited şirketi adına kaydedilmiştir.
1) Davacı vekili, 28.12.1954 tarih 107 sıra sayılı tapu kaydı ile Asliye Hukuk Mahkemesinin 17.11.1960 gün 1959/322-332 sayılı kararına dayanarak 56 nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından yapılan aplikasyon ve 2/B çalışmasına itiraz davası açmış, mahkemece dava konusu 1414 parsel sayılı taşınmaz ile sınırlı olmak üzere yapılan 2/B çalışmasının iptaline karar verilmiştir. 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi uyarınca nitelik yitirdiği gerekçesiyle bir taşınmazın orman rejimi dışına çıkarılabilmesi işleminin ön koşulu, taşınmazın önceden orman tahdidi içine alınmış olması veya orman sayılan yerlerden olması ve orman kadastrosu ve 2/B uygulamasının birlikte yapılması gerekir. 56 nolu Komisyonun yetkisi, önceden tahdidi yapılmış ormanlarda aplikasyon ve 2/B çalışması ile sınırlaması yapılmayan ormanlarda orman kadastrosu ve 2/B uygulaması yapmak olup, dava konusu taşınmaz ilk olarak 1942 yılında orman tahdidine alındığından, çekişmeli 1414 parsele ilişkin 56 nolu Komisyonun görevi aplikasyon ve 2/B çalışması yapmaktan ibarettir. Bu bağlamda aplikasyon işlemi yeni bir orman tahdit işlemi olmayıp, ilk tahdide uygun olarak yapılmak zorunluluğu bulunan bir güncelleme çalışmasıdır. Kesinleşen orman kadastro sınırlarını hiçbir merci ve makamın aplikasyonla bile olsa değiştirme yetkisi bulunmadığı gibi aplikasyonun ilk orman sınırlandırmasına uygun olma zorunluluğu vardır.
Somut olayda, dava konusu 1414 parsel, 1942 yılında 3116 sayılı Kanuna göre yapılan orman tahdidinin içinde iken 6831 sayılı Kanunun muvakkat 3. maddesi uyarınca açılan tahdide itiraz davası sonucu Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 17.11.1960 gün 1959/322-332 sayılı kararı ile 80 dekarlık kısmının orman tahdidi dışında, 141520 m² bölümünün ise orman tahdidi içine alındığı belirtilerek tahdit içine alınan bölüme ilişkin olarak orman tahdidinin iptaline karar verilmiş ve bu hüküm Yargıtay 1. Hukuk Dairesi"nin 23.06.1961 gün 2995-3870 sayılı kararı ile onanmak suretiyle kesinleşmiştir. Bu karar davalı ... Yönetimi yönünden kesin hüküm niteliğinde olup davalı Hazine yönünden ise taşınmazın orman olmadığına ilişkin üstün delil niteliğindedir.
Yörede yapılan genel arazi kadastrosu sırasında Kadastro Komisyonu tarafından davacı vekilinin dayandığı 28.12.1954 tarih 107 sıra nolu tapu kaydı ile 21.12.1960 tarih 1959/322-332 sayılı mahkeme kararı ve haritası tatbik edilmiş ve 10.08.1988 gün 168 sayılı kararı ile çekişmeli 1414 parselin sınırları ve paftası belirlenmiş ve itiraz bulunmadığından kesinleşmiştir. 56 nolu Orman Kadastro Komisyonunun, çekişmeli taşınmaza ilişkin olarak aplikasyon ve 2/B uygulaması yaparken, kesinleşen mahkeme kararı uyarınca taşınmazın orman tahdidi dışında bırakıldığı gözönüne alarak yalnızca aplikasyon işlemi ile yetinmesi gerektiği ile
davalı parselin kesinleşen mahkeme ilamı ile orman sayılan yerlerden olmadığı belirlenerek orman tahdidi dışında bırakıldığından, 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesinin uygulama olanağı bulunmadığı belirlenerek 2/B işleminin kaldırılmasına ilişkin kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığından bu bölüme ilişkin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) Davacı vekili tarafından 03.12.1997 tarihli dilekçe ile açılan dava aynı zamanda dava konusu taşınmazda bulunan aplikasyon işlemine de itiraza ilişkin bulunmasına rağmen mahkemece, aplikasyon işleminin iptali davasına ilişkin olarak olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi usul ve kanuna aykırı olup hükmün bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: 1) Yukarıda birinci bentde sayılan nedenlerle; Orman Yönetimi vekili ve Hazine vekilinin çekişmeli taşınmazın bir bölümünün 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B maddesi uyarınca orman sınırı dışına çıkarma işleminin kaldırılması ile ilgili verilen karara ilişkin temyiz itirazlarının REDDİNE,
2) İkinci bentde sayılan nedenlerle, Orman Yönetimi vekili ve Hazine vekilinin çekişmeli taşınmazda yapılan aplikasyon işlemine ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde Orman Yönetimine iadesine 17/09/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.