Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/6862 Esas 2022/465 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2021/6862
Karar No: 2022/465
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/6862 Esas 2022/465 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mersin 7. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar temyiz edilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından reddedilmiştir. Sanığın silahlı terör örgütüne üye olduğuna dair deliller yeterli görülmüştür. Ancak; ByLock kullanıcısı olduğu bilgisine dayanılarak verilen karar sonuca etkili olmamıştır. Usul işlemleri kanuna uygun yapılmış, iddia ve savunmalar eksiksiz tartışılmış ve verilen hüküm hukuka uygundur. Temyiz talebi reddedilmiş ve karar onanmıştır. Karara göre, sanık TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkum edilmiştir."İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Mersin 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.02.2018 tarih ve 2017/125 - 2018/101 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın, Mersin 7. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
