MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının kabulüne dair ...1. Aile Mahkemesinden verilen 13.11.2008 gün ve 461/890 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı ... Telli vekili, evlilik birliği içerisinde edinilerek davalı eş adına tescil edilen 5418 parsel üzerindeki 6 nolu bağımsız bölüm ve menkul mal niteliğindeki ev eşyaları nedeniyle şimdilik toplam 10.600 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 22.9.2008 tarihli ıslah dilekçesiyle talep miktarını 42.500 TL"ye çıkarmış, 13.11.2008 tarihli yargılama oturumunda ise taşınır mallar için ayrı bir davada talepte bulunulacağından, iş bu davada bu konuda bir karar talep etmediğini açıklamıştır. Şimdilik bir karar talebinin bulunmadığını bildirmiştir.
Davalı ..., davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüyle 42.500 TL"nin 10.000 TL"sinin dava tarihinden, 32.500 TL"sinin ıslah tarihinden olmak üzere yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı asil tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 27.11.1989 tarihinde evlenmişler, 17.5.2006 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün kesinleşmesiyle aralarındaki mal rejimi sona ermiştir. Sözleşmeyle başka mal rejimi seçilmediğinden evlenme tarihinden 1.1.2002 tarihine kadar eşler arasında “mal ayrılığı rejimi” (MK.170), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği tarihe kadar ise, “edinilmiş mallara katılma rejimi” geçerlidir (TMK.202). Dava konusu 5418 parseldeki 6 nolu bağımsız bölüm ferdileşme yoluyla 31.12.2001 tarihinde davalı adına tescil edilmiş olup, 13.4.2006 tarihinde dava dışı üçüncü kişiye satılmıştır. Tasfiyeye konu mal varlığı mal ayrılığının geçerli olduğu dönemde edinildiğinden, uyuşmazlık Borçlar Kanununa göre çözüme kavuşturulacaktır.
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanuna göre, Aile Mahkemesinde yazılı yargılama usulü geçerlidir. Mahkemece, 11.6.2007 tarihinde düzenlenen tensip tutanağında basit yargılama usulünü düzenleyen HUMK. nun 509 – 510. maddelerine göre taraflara meşruhatlı tebligat çıkartılarak özellikle davalı yanın delilleri gözardı edilerek sadece davacının delilleri esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir. Usul hükümlerine ve Yargıtay"ın uygulamalarına göre, öncelikle taraf teşkili sağlanıp uyuşmazlığın niteliği belirlenmeli, daha sonra davanın taraflarına delillerini sunmaları için yöntemine uygun biçimde süre ve imkan verilmelidir. Öte yandan davalı ...’nin 21.7.2008 ve 10.10.2008 tarihlerinde sunulan delil ve tanık listesinin göz önünde bulundurulması, daha sonra iddia ve savunma çerçevesinde tüm taraf delilleri toplanıp, tartışılıp, değerlendirilerek hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, noksan soruşturmayla yetinilerek ve HUMK.nun 509 ve 510. maddelerine göre işlem yapılarak karar verilmesi isabetsizdir.
Yukarıda açıklanan gerekçeler nedeniyle davalı ...’nin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulüyle usul ve kanuna aykırı bulunan hükmün 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK. nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 18.10.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.