MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, davacı şirketin işleteni, davacı ..."ın sürücüsü, davacı ..."nin yolcu olarak bulunduğu araca çarpması sonucu aracın hasarlandığını, davacıların yaralandığını belirterek şimdilik davacı şirket için 1.000,00 TL maddi tazminat ile yaralanan davacıların her biri için 9.500,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, kusur oranına itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı .... için 400,00 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 15/09/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile adı geçen davacıya ödenmesine, (sigorta şirketinin dava tarihi ve poliçe limiti ile sorumlu olmasına), davacı ... için 1.500,00 TL manevi, davacı ... için 2.000,00 TL manevi tazminatın davalılar ... ve ..."den olay tarihi olan 15/09/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte alınarak adı geçen davacılara ödenmesine, karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2013 yılı için 1.820,00 TL"dir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, davacı ... için hükmedilen 400,00 TL maddi tazminat ile davacı ... için hükmedilen 1.500,00 TL manevi tazminat davalı ... yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ... vekilinin yukarıda belirtilen tazminatlar yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar vekilinin tüm, davalı vekilinin ise davacı ... için hükmedilen 2.000,00 TL manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacılar vekili ve davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin, davacı .... için hükmedilen 400,00 TL maddi tazminat ile davacı ... için hükmedilen 1.500,00 TL manevi tazminat yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekili ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 3,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan ve aşağıda dökümü yazılı 199,81 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."den alınmasına 02.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.