Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9890 Esas 2019/2600 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9890
Karar No: 2019/2600
Karar Tarihi: 11.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9890 Esas 2019/2600 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde mahkumiyet kararı verdi. Temyiz edilen kararda, 6763 sayılı Kanun'un 34 ve 35. maddeleriyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddelerinde yapılan değişiklik çerçevesinde, kanun değişikliği öncesinde yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve bu nedenle yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı belirtildi. Sanığın eylemi kanun değişikliği öncesinde de uzlaştırma kapsamında bulunuyordu ve katılan uzlaşmak istemediğini belirtti. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm isteme aykırı onandı. Kanun maddeleri: 6763 sayılı Kanun'un 34 ve 35. maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 86/2 maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/9890 E. , 2019/2600 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.10.2018 tarih ve 2018/394 Esas - 2018/478 sayılı kararı gereğince, 6763 sayılı Kanun"un 34 ve 35. maddeleriyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253 ve 254 üncü maddelerinde yapılan değişiklik çerçevesinde, 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı cihetle, sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/2 maddesi kapsamında kalan eyleminin kanun değişikliği öncesinde de uzlaştırma kapsamında bulunduğu ve katılanın soruşturma aşamasında uzlaşmak istemediğini bildirmesi karşısında, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı ONANMASINA,11.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.