Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2018/5246 Esas 2020/1679 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5246
Karar No: 2020/1679

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2018/5246 Esas 2020/1679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi tarafından, bir alacak davasının reddine dair verilen hüküm hakkında yapılan istinaf incelemesi sonucu, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabul edilmesiyle konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verildi. Temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kararıyla temyiz isteminin reddine karar verildi ve kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebileceği hatırlatıldı.
Kanun Maddeleri:
- 6763 sayılı kanunla 6100 sayılı HMK'na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren 47.530 TL'ye çıkartılmıştır.
- HMK'nun 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.

3. Hukuk Dairesi 2018/5246 E. , 2020/1679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının reddine dair verilen hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacı vekili istinaf başvurusunun kabulü ile konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren 47.530 TL"ye çıkartılmıştır.
İstinaf incelemesi sonucunda verilen hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. HMK"nun 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 26/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.