Kenevir ekme - kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/7287 Esas 2016/536 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7287
Karar No: 2016/536
Karar Tarihi: 27.01.2016

Kenevir ekme - kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/7287 Esas 2016/536 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin kenevir ekme suçundan mahkûm olduğunu ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri aldığını belirtiyor. Kararda, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunun tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri ile cezalandırılmasının kanunen uygun olduğu ifade ediliyor. Ayrıca, kenevir ekme suçunun da ispat edildiği ve hükmün isabetli olduğu sonucuna varılıyor. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 191. maddesi ve 6217 sayılı Kanun'un ilgili maddesi anılıyor fakat detaylı bir açıklama yapılmıyor.

9. Ceza Dairesi 2015/7287 E. , 2016/536 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza
Suç : Kenevir ekme, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Kenevir ekme suçundan mahkûmiyet, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen kararın incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
2- Kenevir ekme suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.