Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/5936 Esas 2022/543 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Türk Milletini, Türkiye Cumhuriyeti Devletini, Devletin kurum ve organlarını aşağılama, hakaret
Hüküm : Türk Milletini, Türkiye Cumhuriyeti Devletini, Devletin kurum ve organlarını aşağılama suçu bakımından 5237 sayılı TCK'nın 301/1, 62, 58/6-7 ve 53/1-3. maddeleri ve hakaret suçu bakımından 5237 sayılı TCK'nın 125/1-2, 125/3-a, 125/4, 62, 58/6-7 ve 53/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede,
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır ilam niteliğinde bulunan mahkumiyetinin 5237 sayılı TCK'nın 106/1( 1.cümle) maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1. (1.cümle) maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu ile Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 15.04.2020 gün ile 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık ...’nın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanık hakkında Türk Milletini, Türkiye Cumhuriyeti Devletini, Devletin kurum ve organlarını aşağılama suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemeye gelince,
1-Sanığın, twitter isimli sosyal paylaşım sitesindeki hesabı üzerinden aynı tarihte 3 farklı gönderi ile "... siz deniz sekinin peşinde koşun oro.bu çocukları sadece ona gücünüz yeter, bu ülkenin i.ne savcıları...", "... Atatürk sadece savcılara Cumhuriyet Savcısı demiş Cumhuriyeti korusun diye ama i.ne olunca cumhuriyeti bir anda satıyo, gö.ünüde..." ve "... ben bu savcıları ezelden beri sevmem nedense hepsi i.ne oluyo 17 aralık davasına takipsizlik veren savcılar ananızı si.eyim hatta bacınızıda..." şeklinde yaptığı paylaşımları bir bütün halinde değerlendirildiğinde, sanığın Türk Milletini, Türkiye Cumhuriyeti Devletini, Devletin kurum ve organlarını aşağılama kastının bulunmadığı, sanığın eyleminin kamu görevlisine hakaret suçunun mağduru olan Cumhuriyet savcısına yönelik olup suç kastının anılan Cumhuriyet Savcısına görevinden dolayı hakaret etmek olduğu, dolayısıyla somut olayda sadece hakaret suçunun vücut bulduğu nazara alındığında; sanığın atılı suçtan beraati yerine hatalı değerlendirme ile mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de,
a- Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır ilam niteliğinde bulunan mahkumiyetinin 5237 sayılı TCK' nın 106/1 (1.cümle) maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1. (1.cümle) maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması zorunluluğu,
b- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 10.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.