
Esas No: 2021/10000
Karar No: 2022/2272
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/10000 Esas 2022/2272 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, suçlu olan sanığa Beraat hükmü, diğer sanığa ise hükümlülük hükmü verildiği belirtilmiştir. Katılan İdaresi vekili ise sadece diğer sanık hakkında verilen beraat hükmü ile sınırlı bir şekilde temyiz istemiş ancak yerinde görülmemiştir. Diğer sanığın hükümlülüğüne karar veren kısım, çeşitli nedenlerle bozulmuştur. Bu nedenler arasında, sanığın işlediği suçun 5607 sayılı Yasanın çeşitli maddelerinde açıklandığı ancak suçun işlendiği tarih itibarıyla geçerli olan yasanın diğer maddeleriyle de değiştirildiği, ancak sanığın suç tarihinden önce veya sonra hangi maddeye göre cezalandırılacağının takdir edilmediği belirtilmiştir. Ayrıca, ceza miktarının belirlenmesinde yapılan hatalar ve ek savunma hakkının verilmemesi de bu bozulma nedenleri arasındadır.
Detaylı kanun madde açıklamaları ise şu şekildedir:
- 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi: Kaçak eşya taşıma veya ticareti suçunu düzenler.
- 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa: Sanığın suç tarihinde geçerli olan bağlayıcı yasadır.
- 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa: Suçun işlendiği tarihten sonra yürürlüğe giren yasadır.
- 7242 sayılı Yasa: Kaçakçılıkla Mücadele Yasasıdır ve sanık lehine hükümler içermektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat; sanık ... hakkında hükümlülük, kaçak sigaralar ile nakil aracının müsaderesine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I)Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü ile sınırlı temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- Ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre, temel cezada TCK'nun 3/1 ve 61. maddesi uyarınca hakça oranda teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulması gerekirken, sanık hakkında ceza tayin edilirken alt sınırdan hüküm kurmak suretiyle eksik ceza tayini,
3-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK'nun 62.maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4-TCK'nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
5-Dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi gerekirken TCK’nun 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
6-Nakilde kullanılan suça konu araç hakkında iddianamede müsadere talebi bulunmadığı gibi yargılama aşamasında ek savunma hakkı verilmediği, aracın iyiniyetli 3. kişiye ait olup, olmadığı tartışılmadan müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.