Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/313 Esas 2020/4925 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/313
Karar No: 2020/4925
Karar Tarihi: 24.09.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/313 Esas 2020/4925 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık sahte fatura kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Şikayetçi kurumun katılma talebi üzerine Mahkemece karar verilmediği, fakat katılan sıfatını alabilecek olan şikayetçi kurumun yasa yoluna başvurma hakkı bulunduğu kabul edilerek vekilinin katılan vekili olarak kabulüne karar verilmiştir. Ancak, sanığın hüküm giydiği suç için uygulanması gereken kanun maddelerinin yanlış seçildiği ve katılan idare lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmemesi gibi hataların olduğu belirtilerek, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Detaylar:
- Mahkeme: Asliye Ceza Mahkemesi
- Suç: Sahte fatura kullanma
- Hüküm: Mahkumiyet
- Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 260/1. maddesi - yasa yoluna başvurma hakkı
- 5271 sayılı CMK'nin 237/2. maddesi - katılan vekili kabulü
- TCK'nin 43/1. maddesi - zincirleme suç hükümlerinin uygulanması
- Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği
- TCK'nin 53. maddesi - hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiği.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi - CMUK'nın 321. maddesi uyarınca hükmün bozulması.

11. Ceza Dairesi 2017/313 E. , 2020/4925 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığa yüklenen suçtan zarar görüp kamu davasına katılma hakkı bulunan şikayetçi kurumun vekili aracılığıyla 05.06.2014 havale tarihli dilekçe ile katılma talebinde bulunduğu, Mahkemece talep hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmediği anlaşılmış ise de; katılan sıfatını alabilecek olan şikayetçi kurumun, 5271 sayılı CMK"nin 260/1. maddesi gereğince yasa yoluna başvurma hakkı bulunduğu kabul edilip aynı Kanun"un 237/2. maddesi uyarınca davaya katılan, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1- Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura kullanılması halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kendisini vekille temsil ettiren katılan idare lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanık hakkında, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan TCK"nin 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 24.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.