Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3384 Esas 2020/4924 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Şikayetçi vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığın kullandığı araca takılı dorsenin şase numaralarında sahtecilik yapıldığı iddiasıyla açılan kamu davasında, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük ve Ticaret Bakanlığı ...’nün davaya katılma hakkı bulunmadığı gibi usulsüz olarak verilen katılma kararının da hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, şikayetçi vekilinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesi:
Resmi belgede sahtecilik suçundan sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204. ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Reyhanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.04.2011 tarihli ve 2009/265 esas, 2011/251 sayılı kararını müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle Reyhanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/624 esas 2013/737 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında verilen hükmün 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen karara dayanılarak yapılan ihbar üzerine açıklandığı anlaşılmakla; CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına karar verilebilmesi için, sanığın deneme süresi içinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle verilen mahkûmiyet hükmünün kesinleşmiş olmasının gerektiği; dosya kapsamına göre sanığın 5 yıllık deneme süresi içerisinde 11.07.2013 tarihinde işlediği 5607 sayılı yasaya muhalefet suçu nedeniyle Reyhanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/624 esas 2013/737 karar sayılı ilâmıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, ancak bu kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223. maddesine göre hüküm niteliğinde olmadığı gözetildiğinde, sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı suçtan mahkum edilmiş sayılamayacağından, hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.