Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/3006 Esas 2019/5394 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3006
Karar No: 2019/5394
Karar Tarihi: 03.12.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/3006 Esas 2019/5394 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, davalı banka tarafından kredi kartından dolayı icra takibi başlatıldığını iddia ederek 8.555,00 TL'nin yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak kendisine ödenmesini talep etmiştir. Davalı vekili ise davanın hak düşürücü süre içinde açılmadığını savunarak reddini istemiştir. Mahkeme, davacının borcunu 2010 yılında ödediğini tespit ederek İİK'nın 72. maddesi uyarınca hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme, yapılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddedilmesiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddesi İİK'nın 72. maddesidir ve hak düşürücü süreyi düzenlemektedir.

19. Hukuk Dairesi 2019/3006 E. , 2019/5394 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı banka tarafından kredi kartından dolayı davacı aleyhine icra takibi başlatıldığını, kredi kartı olmadığını bankaya bildirdiğini, söz konusu takibe itiraz edildiğini ancak süresi içerisinde olmadığından takibin durdurulmadığını, davalı banka tarafından davacının maaşına ve aracına haciz konulduğunu, davacının 8.555,00 TL olan borcunu bankaya ödemek zorunda kaldığını, Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/363 E. sayılı dosyası ile açılan kamu davasında söz konusu davada davacının kimlik bilgilerinin kullanılarak ve sahte imza yöntemi ile davacı adına banka kartı çıkarıldığının belirlendiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak şartıyla 8.555,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın İİK"nın 72 madde uyarınca hak düşürücü süre içinde açılmadığını, dava hakkının ortadan kalktığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller, tüm dosya kapsamına göre, davacının bankaya kredi kartından kaynaklı borcu 2010 yılında ödediği, bu ödeme ile dava tarihi arasında 1 yıldan fazla bir zaman geçtiği dolayısıyla İİK"nın 72. madde uyarınca 1 yılIık hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesiyle davanın hak düşürücü süre yönünden reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.