Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Karar Tarihi-Numarası: 10.09.2019 - 2019/2121 esas ve 2019/1354 karar
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1-) Mahkûmiyet; Mersin 10. Ağır Ceza Mahkemesi 16.05.2019 tarihli 2019/277 esas ve 2019/270sayılı kararı
2-) İstinaf başvurusunun esastan reddine; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 10.09.2019 tarih ve 2019/2121 esas ve 2019/1354 karar

Bölge Adliye Mahkemesi"nce verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği; şüpheden sanık yararlanır ilkesinin ihlal edildiğine, tanık beyanlarının çelişkili olduğuna dair temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-)Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca birer ay ara ile 24 eşit taksit ile tahsiline, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde tamamının tahsil edileceğine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2-) Hükümden sonra TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemleri bu nedenlerle yerinde olduğundan, CMK"nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, İlk Derece Mahkemesi hükmünün;
1-) Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına“...tamamının tahsil edileceğinin” ibaresinden sonra gelmek üzere ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi,
2-)TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümde “.. sayılı iptal kararı"” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan hapis cezasının süresi ile tutuklama tarihine göre, sanık müdafiinin salıverilme isteğinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 10. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02/11/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.