Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/14707 Esas 2016/10046 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14707
Karar No: 2016/10046
Karar Tarihi: 09.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/14707 Esas 2016/10046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçu sebebiyle verilen yerel mahkeme kararının temyiz edilmesi sonucunda dosyayı görüştü. Yerel mahkeme kararı uygun bulunurken, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı gözetilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanığın velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğunun infaz veya koşullu salıverme tarihine göre uygulanması gerektiği fakat bu durumun yerel mahkemede göz ardı edildiği ve bu sebeple kararın bozulması gerektiği belirtildi. Ancak, bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediği için hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 53/1-2-3. maddesinin uygulanmasına” cümlesi eklenerek düzeltildi ve onandı.
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, hırsızlık suçu işleyenlerin cezasını belirleyen madde olarak belirtiliyor. Maddede yer alan farklı durumlara göre farklı cezalar verilebiliyor. Maddede, sanığın velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun kalması durumları da belirtiliyor.

22. Ceza Dairesi 2015/14707 E. , 2016/10046 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak yerine ‘‘Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddesinin uygulanmasına,” cümlesinin eklenmesi suretiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.