Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/8052 Esas 2022/515 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.02.2019 tarihi ve 2018/521 - 2019/85 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : Sanık hakkında Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza
Mahkemesinin TCK’nın 314/3, 220/7 maddeleri
delaletiyle TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun
5/1, TCK'nın 62/1, 53/1-2-3 maddeleri uyarınca
mahkumiyete ilişkin kararını kaldırılarak sanığın
TCK'nın 314/3, 220/7 maddeleri delaletiyle TCK'nın
314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK'nın
62/1, 53/1-2-3, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle,
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suç tarihinin sanığın örgüte müzahir Bank Asya'daki talimat döneminde açtığı son katılım hesabının tarihi olan "24.09.2014" yerine ilk derece mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesi'nin karar başlıklarında “16.01.2018” olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 14.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.