Esas No: 2021/24950
Karar No: 2022/2173
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/24950 Esas 2022/2173 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi'nin 2022/2173 K. sayılı kararı 5607 sayılı yasaya aykırılık suçundan açılan bir davaya ilişkindir. İlk derece mahkemesi kararı kaldırılarak hükümlülük, müsadere, nakil aracının müsadere talebinin reddedilmesi kararına temyiz yapılmıştır.
Kararın ilk bölümünde, suç tarihi, katılanın ve sanığın kimliği gibi bilgilere yer verilmemiştir.
Kararın ikinci bölümünde ise, suçta kullanılan nakil aracının müsadere talebinin reddine yönelik temyiz talebi ele alınmıştır. CMK'nun 288, 294 ve 289. maddeleri göz önünde bulundurularak, müsadere talebinin reddine dair hükümlerin yerinde görüldüğü ifade edilmiştir.
Kararın üçüncü bölümü ise, sanık tarafından yapılan temyiz başvurusuna ayrılmıştır. 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen hükümler, sanık lehine hükümler içerdiği için karara etki etmiştir. Gerekli yasal koşulların yerine getirilip getirilmediğinin saptanması gerektiğinden, kararın yerel mahkeme tarafından yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kararın son bölümünde ise, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi'ne gönderilmesine karar veril
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : İlk derece mahkemesi kararının kaldırılarak hükümlülük, müsadere, nakil aracının müsadere talebinin reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz dilekçesinin kapsamına göre suçta kullanılan nakil vasıtasının müsadere talebinin reddine dair karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nun 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan ... İdaresi vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde suçta kullanılan nakil aracının koşulları oluşmadığından müsaderesine ilişkin talebin reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 302/1. madde ve fıkrası gereğince ESASTAN REDDİNE,
II- Sanık ...'ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5271 sayılı CMK'nun 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nun 304. maddesi uyarınca dosyanın ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi'ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 09/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
