Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/16806 Esas 2012/607 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/16806
Karar No: 2012/607
Karar Tarihi: 12.01.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/16806 Esas 2012/607 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık tarafından yapılan hırsızlık eylemi nedeniyle mahkumiyet kararı verdi. Ancak, sanığa yüklenen suçun zamanaşımı süresi dolmuştu, bu nedenle mahkeme hükmü bozdu ve sanık hakkındaki dava zaman aşımı nedeniyle düştü. Diğer sanıkların ve müştekilerin hırsızlık suçlarına yönelik mahkumiyet kararları ise uygun bulundu. Kararda ayrıca, hırsızlık suçlarında kullanılan kapı ve pencerelerin sağlam olup olmadığına göre cezaların belirlenmesi, suçun türüne ve ceza süresine göre hükümden sonra yürürlüğe giren değişikliklerin dikkate alınması ve sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 765 sayılı TCK, 492/1, 493/1, 522 maddeleri
- 102/4 ve 104/2 maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'ın 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 231. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/16806 E. , 2012/607 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ..."un müşteki ..."a yönelik eylemi nedeniyle hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen ve 765 sayılı TCK"nın 492/1. maddesine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımının suç tarihi olan 01/03/2002 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
II-Sanıklar ... ile ..."nin mağdur ...ve müşteki ..."ya yönelik eylemleri nedeniyle haklarında kurulan hükümler ile sanık ..."un, katılan ..., mağdurlar ... ve ..."a yönelik eylemleri nedeniyle hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakim takdirine göre; suçların sanıklar ile sanık ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Müşteki ..."in ikametinin mutfak balkon kapısını kırılarak ; müşteki ..."nın ikametinin pencere demirleri sökülerek ve penceresi zorlanarak ;katılan ..."ün ikametinin üst katına korkuluk demiri dayanarak üzerine çıkılıp üst kattaki pencereyi zorlanarak; mağdur ..."a yönelik hırsızlığın işyerinin penceresi tornavida ile zorlanarak;mağdur ..."nin işyerinin alimimyum kapısını zorlanıp esnetilerek gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında; hırsızlık suçlarında girilen pencere ve kapıların sağlam ve muhkem olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre 765 sayılı TCK’nın 493/1.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Sanıkların, müşteki ..."ya yönelik hırsızlık suçu ile sanık ..."un katılan ..."e yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümde; 765 sayılı TCK’nın 522.maddesinin uygulanması sırasında suç tarihindeki ekonomik koşullar, paranın satın alma gücü ve yerleşik uygulamaya göre suça konu eşyanın değerinin pek fahiş yerine normal kabulü,
3-Suçun niteliği, cezanın türü ve süresine göre, hükümden sonra yürürlüğe giren vaki değişiklikler karşısında; 5271 sayılı CMK’nun 231.maddesi gereğince sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ile ... müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 12.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.