Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20601 Esas 2014/16105 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/20601
Karar No: 2014/16105
Karar Tarihi: 30.06.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20601 Esas 2014/16105 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK'nin 179/3-2, 62/1, 53 ve 58. maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Sanık müdafii tarafından temyiz edilen karar incelenmiş, temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği ve alt soy haricindeki kişiler yönünden yoksunluğun hapis cezasının infazına kadar devam etmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple hüküm bozulmuş, ancak yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin 6. paragraf hükümden çıkarılarak yerine \"Sanığın, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan ise, kendi alt soyu açısından aynı kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK'nın

12. Ceza Dairesi 2013/20601 E. , 2014/16105 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yönünden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden: hüküm fıkrasının TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin 6. paragrafın hükümden çıkartılması ile yerine "Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan ise, kendi alt soyu açısından aynı kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" bendinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.