Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 506 sayılı Kanun hükümleri gereğince hak sahibi sıfatıyla eş ve baba üzerinden çift ölüm aylığına hak kazanıldığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalı ... Başkanlığı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) 1989 yılında yaşamını yitiren sigortalı eşi üzerinden 506 sayılı Kanun hükümleri gereğince ölüm aylığı almakta olan hak sahibi konumundaki davacının 25.09.2006 tarihinde davalı Kuruma başvurarak, söz konusu Kanuna tabi iken 1982 yılında hayatını kaybeden sigortalı babası üzerinden de hak sahibi kız çocuğu sıfatıyla ölüm aylığı tahsis isteminde bulunduğu, anılan talebinin reddi üzerine 04.04.2012 günü başvurusunu yineleyip aynı gün işbu davayı açtığı anlaşılmakta olup mahkemece yapılan yargılamada dava kabul edilerek 01.10.2006 tarihi itibarıyla aylık bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Kanunun 70/1. maddesinde, sigortalının ölümünde ölüm sigortasından hak sahibi kimselerine bağlanacak aylıkların, ölümle aylığa hak kazandıkları tarihten sonraki aybaşından başlayacağı, 99/1. maddesinde, bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, iş kazalarıyla meslek hastalıkları ve ölüm sigortalarından hak kazanılan gelir ve aylıkların, hakkı doğuran olay tarihinden itibaren 5 yıl içinde istenmezse zamanaşımına uğrayacağı, bu durumda olanların gelir ve aylıklarının, yazılı istek gününü izleyen aybaşından itibaren başlayacağı öngörülmüş, diğer taraftan 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 97/1. maddesinde ise bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan durumlarda, iş kazası, meslek hastalığı, görev malûllüğü ve ölüm hallerinde bağlanması gereken gelir ve aylıkların, hakkın kazanıldığı günden itibaren 5 yıl içinde istenmeyen kısmının zamanaşımına uğrayacağı açıklanmıştır.
Şu durumda, 99/1. madde gereğince 5 yıl içinde istenmediğinden tümüyle zamanaşımına uğrayan gelir ve aylığın, ancak yazılı başvuru tarihini izleyen aybaşından itibaren ve geriye dönük olmamak üzere bağlanabilmesine karşın 97/1. maddede, gelir ve aylığın 5 yıl içinde istenmeyen kısmının zamanaşımına uğrayacağı belirtilerek her bir gelir ve aylık için 5 yıllık zamanaşımı süresi benimsenmiş, gelir ve aylıkların yazılı talep gününü izleyen aybaşından itibaren başlayacağı yönündeki 99/1. maddede yer alan hükme paralel düzenleme 5510 sayılı Kanunda yapılmamıştır.
Yukarıdaki yasal düzenleme ve açıklamalar ışığında dava irdelendiğinde, 25.09.2006 tarihinde Kuruma yönelttiği ilk tahsis talebinin reddi üzerine kabul edilebilir sürede yargı yoluna başvurmayan davacıya anılan başvuru gününü izleyen aybaşından itibaren aylık bağlanamayacağı belirgin olup 97/1. maddede öngörülen 5 yıllık zamanaşımı süresi ve dava tarihi dikkate alındığında aylığın 01.10.2008 gününden itibaren başlatılması gerekirken, mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu ilk istem tarihini izleyen aybaşının aylık başlangıcı olarak benimsenmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Hükmün 1 numaralı bendinde yer alan “davacının ilk tahsis talebini takip eden aybaşı olan 01.10.2006” sözcüklerinin çıkartılarak yerine “01.10.2008” tarihinin yazılmasına ve bu şekliyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.