Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakanı olan babası İ.A.’in, 5024 Ada 8 ve 10 parsel sayılı taşınmazlarını mirastan mal kaçırmak amacıyla davalı oğlu AK.A.’ e muvazaalı satış işlemi ile temlik ettiğini ileri sürerek, miras payı oranında tapu kayıtlarının iptaliyle adına tescili isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu temlik işlemlerinin muvazaalı bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; duruşma isteği değerden reddedilerek Tetkik Hakimi raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; miras bırakanın 1200 parsel sayılı taşınmazdaki payını davalıya temlik ettiği, sonradan bu paya karşılık 5024 ada 8 ve 10 sayılı parsellerin oluştuğu, miras bırakanın satışa ihtiyacının bulunmadığı değerler arasında açık fark olduğu belirlenmek suretiyle muvazaa olgusunun gerçekleştiği biçimindeki mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik yoktur.
Ancak davacının annesinin miras bırakan ile resmi nikahının bulunmadığı iddiasıyla Doğanşehir Asliye Hukuk Mahkemesinde 2010/284 esas sayılı davanın açıldığı ve halen bu davanın derdest olduğu anlaşılmaktadır. Anılan davanın kabulü halinde davacının miras payının değişeceği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, Doğanşehir Asliye Hukuk Mahkemesinde 2010/284 esas sayılı dava sonucunun beklenmesi ve ondan sonra davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, kabule göre de davada pay oranında iptal ve tescil isteğinde bulunulmasına karşın HUMK 74. maddesi göz ardı edilerek TMK 28 maddesi uyarınca kişiliği son bulan muris adına (doğru sicil oluşturma prensibine aykırı olarak) iptal ve tescile karar verilmesi de doğru değildir.
Öyleyse davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile yerel mahkeme hükmünün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK"nun 428. Maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 28.02.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.