Gerçeğe aykırı ikametgah ilmuhaberi düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9862 Esas 2020/4902 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9862
Karar No: 2020/4902
Karar Tarihi: 23.09.2020

Gerçeğe aykırı ikametgah ilmuhaberi düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9862 Esas 2020/4902 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa, gerçeğe aykırı ikametgah ilmuhaberi düzenlemek suçundan mahkumiyet hükmü açıklanmıştır. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten ikinci suçun işlendiği tarihe kadar dava zamanaşımının durduğu göz önüne alındığında, mahkeme kararı yasaya aykırıdır ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmüştür. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Sanık hakkında açılan kamu davası düşmüştür. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 355. ve 102/4, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9, 5320 sayılı Kanun’un 8/1, ve 1412 sayılı CMUK’nin 321 ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2019/9862 E. , 2020/4902 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Gerçeğe aykırı ikametgah ilmuhaberi düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 06.01.2009 tarihinden, hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 04.07.2011 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen ve 765 sayılı TCK"nin 355. maddesinde düzenlenen “gerçeğe aykırı ikametgah ilmuhaberi düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 maddesinde öngörülen 5 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanığın sorgusunun yapıldığı 26.10.2004 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla mahkümiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 23.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.