Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5046 Esas 2020/5276 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5046
Karar No: 2020/5276
Karar Tarihi: 26.11.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5046 Esas 2020/5276 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmesine karar verdi. Mağdurun spor salonunda sanıkla birlikte çalışırken meydana gelen olay, sanığın savunmasına rağmen yeterli delil ile kanıtlandı. Mahkemeye göre sanık müdafiisinin temyiz itirazları yerinde görüldü ve karar bozuldu. Sanığın cezası, 5237 sayılı TCK'nın 103/3. maddesi gereğince artırıldı. Kanun maddesi, çocuğun cinsel istismarı suçunda artırılan ceza miktarını belirtir. 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi gereği, karar bozuldu.

14. Ceza Dairesi 2016/5046 E. , 2020/5276 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı sucundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurenin aşamalarda kısmi çelişkiler içeren beyanları, sanığın atılı suçu işlemediğine yönelik savunması, tanıkların beyanları ve tüm dosya kapsamı karşısında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın, olay tarihinde okuldaki fotokopi odasında gönüllü olarak çalışması karşısında mağdure ile arasında hizmet ilişkisi bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK"nın 103/3. maddesi gereğince artırılması suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.