Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 4949 Sayılı Yasa ile değişik 68/son fıkrasının ilk cümlesi aynen; "İtirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlu, talebin aynı nedenlerle reddi halinde ise alacaklı, diğer tarafın talebi üzerine tazminata mahkum edilir." yasal düzenlemesini içermektedir. İcra mahkemesince alacaklının itirazın kaldırılması istemi, sadece takip dayanağı belgenin İİK.nun 68/1.maddesinde belirtilen belge niteliğinde olmadığından bahisle işin esası incelenmeksizin reddedildiğinden, alacaklının tazminatla sorumlu tutulması isabetsiz olup hükmün bu nedenle bozulması gerekir ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Adana 3. İcra Mahkemesinin 24.02.2010 tarih ve 2009/1526 E. 2010/170 K. sayılı kararının hüküm bölümünün tazminata ilişkin 2. paragrafının  karar metninden çıkartılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekli ile İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına mahal olmadığına, 21.10.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.