MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 14.12.2018 tarih ve 2018/825-2018/1244 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, dava dışı asıl borçlu Bilmar Finansal Kiralama A.Ş. ile davalı banka arasında imzalanan genel kredi sözleşmesini davacının kefil sıfatı ile imzaladığını, davaya konu bononun imzalanan genel kredi sözleşmesinin teminatı olarak verildiğini, kullanılan kredi borcunun ödenmesine rağmen bononun takibe konulduğunu ileri sürerek, bono nedeniyle davacının borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, imzalanan genel kredi sözleşmesine dayalı kullanılan kredi borcu ödenmediğinden hesabın kat edildiğini ve tahsil edildiğinde borçtan mahsup edilmek üzere davaya konu bononun takibe konulduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece verilen davanın kabulü kararı, Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesi’nin 2016/14380 esas ve 2018/1971 karar sayılı, 10.04.2018 tarihli ilamı ile davalı vekilinin bir sonraki bent kapsamı dışındaki itirazları reddedilmiş, ikinci bentte “Dava, menfi tespit isteğine ilişkindir. Menfi tespit davalarında hukuki durum davanın açıldığı tarih itibariyle değerlendirilir. Hükme esas alınan protokol dava tarihinden sonra düzenlenmiş ve protokol uyarınca ödemeler borçlu tarafından yerine getirilmesi nedeniyle borç sona ermiştir. Mahkemenin bu yöndeki kabulü yerindedir. Ancak dava tarihinden sonra dava konusuz kaldığından konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerekirken davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, dava konusu borcun ödenmesi için dava tarihinden sonra protokol düzenlendiği, protokol uyarınca ödemelerin borçlu tarafından yerine getirilmesi nedeniyle borcun sona erdiği, dava tarihinden sonra davanın davalı tarafça ödeme yapılmış olması nedeniyle dava konusuz kaldığı, dava açarken başlangıçtaki haklılık durumuna göre, davacı lehine yargılama giderlerine ve vekalet ücretine hükmetmek gerektiği gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Konusuz kalma nedeniyle esas hakkında karar verilmeyen hükümlerde yargılama gideri dava tarihindeki haklılık durumuna göre gözetilir. Somut uyuşmazlıkta dava tarihi itibariyle davacının imzasını havi kambiyo senedinin dayanağını teşkil eden asıl borç ilişkisinde davalı alacağının halen devam ettiği ve dava tarihinden sonra, davacı yanında fer"i müdahil Bilmar Finansal Kiralama A.Ş. tarafından yapılan ödeme nedeniyle davanın konusuz kaldığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Bu durumdan davalının dava tarihi itibarıyla haklı olduğu gözetilerek yargılama harç ve giderlerinden davacının sorumlu tutulması gerekirken hatalı değerlendirme ile davalı aleyhine hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle yerel mahkeme hükmünün BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 19.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.