17. Ceza Dairesi Esas No: 2020/6811 Karar No: 2020/3898 Karar Tarihi: 11.03.2020
Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/6811 Esas 2020/3898 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkum edilmiştir. Temyizde, suçun birden fazla kişi tarafından işlendiği ve sanık hakkında cezanın eksik tayin edildiği gerekçesiyle bozma talep edilmiştir. Ancak temyiz talepleri reddedilmiştir. Yine de, hükümde yapılması gereken bazı düzeltmeler tespit edilmiştir. Sanık için adli para cezası taksitlendirilirken taksit aralığının belirtilmemesi ve iştirak halinde işlenen suç nedeniyle yargılama giderlerinin ayrı ayrı belirlenmemesi eleştirilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nun 119/1-c maddesi ve 5237 sayılı TCK'nun 52/4. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesi belirtilmiştir.
17. Ceza Dairesi 2020/6811 E. , 2020/3898 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde suçun birden fazla kişi ile birlikte işlediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 119/1-c maddesinin tatbik edilmemesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK"nun 52/4. maddesine göre adli para cezası taksitlendirilirken, infazda duraksamaya neden olacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi, 2-5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca iştirak halinde işlenen suç nedeniyle mahkum olan sanığın bizzat sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulması gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümdeki taksitlendirmeye ilişkin bölümde geçen "20 eşit taksit halinde ödenmesine" ibaresinden önce gelmek üzere "Birer ay ara ile", yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “Sanık ...’in temyiz dışı sanıkla birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları suretiyle tahsiline” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.