14. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/3534 Karar No: 2020/6161 Karar Tarihi: 13.10.2020
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3534 Esas 2020/6161 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, ortaklığın giderilmesi talebiyle açılmıştır. İlk derece mahkemesi talebi kabul etmiş, davalı taraf istinaf talebinde bulunmuştur. Ancak istinaf talebi reddedilmiştir. Davalı taraf temyiz başvurusu yapmıştır, ancak temyiz edilemeyen kararlar kapsamında kaldığı için reddedilmiştir. HMK'nın 4. maddesi, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkin olarak münhasıran sulh hukuk mahkemesinin yetkili olduğunu belirtir. Temyiz dilekçesi Bölge Adliye Mahkemesi kararının kesin olması nedeniyle reddedilmiştir. Kanun maddeleri: HMK 341, 361, 362, 366, 346 ve 4.
14. Hukuk Dairesi 2020/3534 E. , 2020/6161 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi İLK DERECE MAHKEMESİ : Denizli 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 15/05/2017 tarihinde verilen dilekçeyle ortaklığın giderilmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 09/01/2019 tarihli hükmün Antalya Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davalı ... tarafından talep edilmiştir. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir. Temyiz edilemeyen kararlar başlıklı 362/1-b maddesinde "4"üncü maddede gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar" hükmü yer almaktadır. HMK"nin 4. maddesinde münhasıran Sulh Hukuk Mahkemesinin görev alanına giren ortaklığın giderilmesi istemine ilişkin olan ve temyizi kabil olmayan kesin karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz dilekçesinin Bölge Adliye Mahkemesinin kararının kesin olması nedeniyle HMK"nin 366. maddesi yollamasıyla 346. maddesi gereğince REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13/10/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.