18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2770 Karar No: 2015/4126 Karar Tarihi: 06.07.2015
Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/2770 Esas 2015/4126 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme Sulh Ceza Mahkemesi'dir. Sanık hakaret suçlamasıyla yargılanmıştır ve beraat etmiştir. Ancak, müştekinin ifadeleri arasında çelişki bulunması ve tanık ifadelerinin yetersiz şekilde değerlendirilmesi nedenleriyle kararın bozulması ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ve açıklamaları: hakaret suçu (TCK 125), kanuna aykırı karar verme suçu (CMK 231), mahkemenin değerlendirme usulü (CMK 232).
18. Ceza Dairesi 2015/2770 E. , 2015/4126 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakaret HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Müşteki ..."nın, soruşturma aşamasındaki ifadesinde olay günü hakaret içerikli mesajın gönderilmesinin öncesinde kendisini arayan kişinin ...olduğunu, mahkemede alınan beyanında ise kendisini arayan kişinin sanık olduğunu beyan etmesi karşısında, adı geçen müştekinin soruşturma ifadesi ile mahkemedeki beyanı arasında oluşan çelişkiler giderilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2-Soruşturma evresinde sanığın hakaret içerikli mesajı müştekiye gönderdiğini kendisine söylediği yolunda beyanda bulunan tanık ..."nin kovuşturma aşamasında beyanı alınıp tartışılmadan, yetersiz gerekçe ile beraat kararı verilmesi, Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/07/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.