14. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/3541 Karar No: 2020/6160 Karar Tarihi: 13.10.2020
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3541 Esas 2020/6160 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı aleyhine verilen tapu kaydındaki irtifak hakkı şerhinin terkininden kaynaklanan tazminat talebiyle açılan davada, yerel mahkemece reddedilmiş ve istinaf başvurusu da esastan reddedilmiştir. Temyiz incelemesi yapılırken, dava değeri 61.177,30 TL olarak gösterilmiş ancak hüküm tarihinde geçerli olan temyiz kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle davacının temyiz hakkı bulunmamıştır. Bu sebeple, davacı vekilinin temyiz talebi reddedilerek, dosya mahkemeye iade edilmiştir. Kanun maddeleri ise HMK'nın 341, 361 ve 362. maddeleridir.
14. Hukuk Dairesi 2020/3541 E. , 2020/6160 K.
"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 20. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 11.03.2015 tarihinde verilen dilekçe ile tapu kaydındaki irtifak hakkı şerhinin terkininden kaynaklanan tazminat talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 12.12.2017 tarihli hükmün Ankara Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
K A R A R
Dava, tapu kaydındaki irtifak hakkı şerhinin terkininden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir. Dosya içeriğine göre, dava değeri 61.177,30 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2020 yılı için 72.070,00 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 13.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.