Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/13763 Esas 2022/14303 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, sanık ...'in açık kimliği tespit edilemeyen ... isimli şahısla, alacağını tahsil etmek amacıyla mağdurlara ait iş yerine gelerek, alacağının yarısını tahsil ettiği ve kalan borç nedeniyle yanlarında getirdikleri kelepçeyi mağdurların kollarına takarak, zorla araca bindirerek mağdur ...'a ait depoya götürdüklerinin anlaşılması karşısında, Tebliğname'de bozma isteyen (2) ve (4) no'lu bentteki görüşlere iştirak edilmemiştir.
Oluşa, dosya kapsamına, sanığın aşamalardaki savunmasına, mağdurların anlatımlarına ve .... .... inceleme tutanağına göre, mağdur ...'ın sanık ...'e 7.000 TL borçlu olduğu, olay günü sanık ...'ın açık kimliği tespit edilemeyen arkadaşı ile birlikte mağdurların dükkanına gelerek alacağının yarısını tahsil edebildiği ve kalan borç nedeniyle çıkan tartışma sonucunda, yanlarında getirdikleri kelepçeyi mağdurların kollarına takarak ve zorla araca bindirerek mağdur Abdülbaki'ye ait depoya gidildiği, kalan borcun karşılığında depodaki eşyalardan alınmak istenildiği ancak yeterli eşya olmadığı anlaşılınca sanıkların mağdurları bırakıp uzlaştıkları ve mağdurların polise giderek şikayetçi oldukları olayda;
a) Mağdurun beyanları ile de sabit olduğu üzere, sanığın mağdurlara 7.000 TL'lik hediyelik eşya verdiği ancak parasını alamadığı ve bu nedenle olay günü mağdurların bulunduğu dükkana gelerek atılı suçu işlediği anlaşılmakla hakkında TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
b) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.12.2015 tarihli, 2014/14-710 Esas, 2015/502 Karar sayılı ilamı dikkate alındığında sanığın, mağdurları bir süre yanında tuttuktan sonra, soruşturma başlamadan önce, nitelikli bir yaralamaya sebebiyet vermeden kendiliğinden serbest bıraktığının anlaşılması karşısında, hakkında TCK.nın 110. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.