14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6662 Karar No: 2020/5269 Karar Tarihi: 25.11.2020
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6662 Esas 2020/5269 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hüküm Kuruluşu yanlış özetleme yapılmıştır çünkü sanığın davranışları cinsel istismar suçunu oluşturmamıştır. Bu nedenle, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinden ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamında verdiği iptal kararından bahsedilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2016/6662 E. , 2020/5269 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde; Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür. Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hükmün temyiz incelemesine gelince; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Oluşa uygun kabule göre sanığın, olay tarihinde mağduru açık alanda öpüp eşofmanını çıkarmaya çalıştığı, sanık ile katılanın yerde debelendikleri sırada katılanın bağırarak yardım istemesi üzerine annesinin olay yerine gelmesi ile kendiliğinden eylemine son verdiğinin olayda mevcut haliyle kastının organ sokmaya yönelik olduğuna dair sözlü veya eylemsel bir davranışının da bulunmadığının anlaşılması karşısında, eylemin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.