22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/20299 Karar No: 2019/3861 Karar Tarihi: 20.02.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20299 Esas 2019/3861 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/20299 E. , 2019/3861 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle iş aktine ücretlerin ödenmemesi sebebi ile haklı olarak davacı tara son verildiğini belirterek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, ve hafta tatili ücreti talebinde bulunmuştur. Davalılar Cevabının Özeti: Davalılar vekilleri davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: Taraflar arasında davalı lehine hükmedilen vekalet ücreti uyuşmazlık konusudur. Kararın verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3/1 maddesinde “ Yargı yerlerince avukata ait olmak üzere karşı tarafa yükletilecek avukatlık ücreti, ekli Tarifede yazılı miktardan az ve üç katından çok olamaz. Bu ücretin belirlenmesinde, avukatın emeği, çabası, işin önemi niteliği ve davanın süresi göz önünde tutulur.” düzenlemesine yer verilmiştir. Yine aynı tarifenin 13. maddesinde de “ Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” hükmü yer almaktadır . Bahsi geçen tarife hükümleri ve temyize konu karar bir arada değerlendirildiğine her ne kadar davalı lehine 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmiş ise de davacı lehine hükmedilebilecek vekalet ücreti reddedilen miktarı geçemeyeceğinden ve kararda yalnızca davacının 250,00 hafta tatili çalışma ücretinin talebinin reddine karar verildiğinden davalı lehine 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur. Bu husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. SONUÇ:Temyiz olunan kararda hükmün 10. fıkrasında yer alan “1.500,00 TL” yerine “250,00 TL” rakam ve harflerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.