Kenevir ekme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6810 Esas 2016/511 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6810
Karar No: 2016/511
Karar Tarihi: 27.01.2016

Kenevir ekme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6810 Esas 2016/511 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Haymana Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2008/107 - 2010/43 numaralı dosyada, sanığın kenevir ekmesi suçunun sübutu kabul edilmiş ve gerekçeli kararda suçun işlenme şekli ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiştir. TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun; (3) numaralı fıkra gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, (2) numaralı fıkra gereğince ise diğer haklar ve yetkiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi kanuna aykırı olsa da, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden 08.10.2015 tarihli ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi (1), (2) ve (3) numaralı fıkraları.

9. Ceza Dairesi 2015/6810 E. , 2016/511 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 7 - 2010/192691
Mahkemesi : Haymana Asliye Ceza
Tarihi : 11.03.2010
Numarası : 2008/107 - 2010/43
Suç : Kenevir ekme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun; (3) numaralı fıkra gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, (2) numaralı fıkra gereğince ise diğer haklar ve yetkiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi kanuna aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.