Çocuğun cinsel istismarı - müstehcenlik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4637 Esas 2020/5268 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4637
Karar No: 2020/5268
Karar Tarihi: 25.11.2020

Çocuğun cinsel istismarı - müstehcenlik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4637 Esas 2020/5268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir sanığın çocuğun cinsel istismarı suçunu işlemesinden dolayı mahkum olduğu belirtilmektedir. Ancak mahkemenin görüşüne göre, sanığın bedensel temas içermeksizin cinsel organını gösterme şeklindeki eylemi cinsel taciz suçunu oluşturduğu için, çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması yanlıştır. Mahkeme ayrıca, suç tarihinde on dört yaşında olan şikâyetçinin çelişkili beyanlarına rağmen, sanık hakkındaki müstehcenlik suçundan kurulan hükmü doğru bulmuştur. Karar, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozulmuştur.

14. Ceza Dairesi 2016/4637 E. , 2020/5268 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, müstehcenlik
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın olay günü katılana yönelik bedensel temas içermeksizin cinsel organını gösterme şeklindeki eyleminin cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması,
Sanık hakkında müstehcenlik suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Suç tarihinde on dört yaşı içerisinde bulunan katılanın aşamalardaki herhangi bir delille desteklenmeyen çelişkili beyanları, savunma, doktor raporları ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.