Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/2266 Esas 2019/4250 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı İçişleri Bakanlığı ... Muhakemat Müdürlüğü vekili Avukat ... ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 16/06/2006 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 02/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ...’nun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı ...’nun diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların haksız eylemi ile yaralanan dava dışı kamu görevlilerine 2330 sayılı Kanun gereğince ödediği tazminatın rücuen ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar davanın reddi gerektiğini savunmuşlarlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalıların nakdi tazminat ödemesini gerektiren haksız eylem 28/12/2003 gününde gerçekleşmiş, davacı idare ise 04/10/2005 günlü Nakdi Tazminat Komisyonu kararı ile 2330 sayılı Kanun gereğince yaralanan dava dışı görevlilere 25/11/2005 ,02/12/2005 ,06/12/2005, 07/12/2005, 09/12/2005, 27/12/2005 ve 02/01/2006 tarihlerinde nakdi tazminat ödemiştir.
Haksız eylem sonucu oluşan zarar, olay gününde gerçekleşmiş olduğundan, davalı ...’nun sorumlu tutulacağı tazminat miktarı da olay günündeki verilere göre belirlenmelidir. 2330 sayılı Kanun’un 3. maddesinde yaralanan görevliye ödenecek tazminatın karar günündeki en yüksek Devlet memuru aylığı esas alınarak hesaplanacağı belirtilmekte ise de, buna göre hesaplanıp ödenen nakdi tazminatın tamamı davalı ... ... rücu edilemez. Davacı idarenin, nakdi tazminatı daha geç ödemesi nedeniyle artan tazminat miktarından davalı ...’nun sorumlu olmasını gerektirmez.
Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davalı ...’nun sorumluluğunun olay günündeki verilere ve bu bağlamda olay günündeki katsayılara göre yaptırılacak hesaplama doğrultusunda belirlenmesi gerekirken, karar gününde yürürlükte bulunan katsayılara göre hesaplanan miktar üzerinden istemin kabul edilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle davalı ... yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre temyiz eden davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 01/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.