Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3930 Esas 2020/5267 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3930
Karar No: 2020/5267
Karar Tarihi: 25.11.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3930 Esas 2020/5267 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine hükmetti. Sanığın fiziksel temas içeren eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve temel ceza belirlenerek kanuni sınırlar içinde ceza tayin edildiği belirtildi. Temyiz talebi reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/3930 E. , 2020/5267 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü omzuyla çarparak binanın giriş kapısına iteklediği mağdurenin göğsü ile kalçasını sıkma şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın gerekçesi açıklanmak suretiyle teşdiden belirlendiği gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.