Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/17729 Esas 2022/600 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Ankara 26. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.10.2019 tarih ve 2018/600 - 2019/399 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmak
Hüküm : TCK'nun 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK'nun 53/1-2-3, 58/9, 62/1, 63 maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ve müdafiinin 04.05.2021 ve 11.10.2021 tarihli dilekçeleriyle eski hale getirme ve temyiz talebinde bulundukları belirlenerek yapılan incelemede, sanık hakkında Ankara 26. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.10.2019 tarih ve 2018/600 Esas - 2019/399 Karar sayılı kararıyla silahlı terör örgütüne üye olma suçundan TCK 314/2 maddesi gereğince sonuç olarak 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın sanık ve müdafii tarafından istinaf edildiği, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda 18.03.2021 tarih 2019/1776 Esas - 2021/482 Karar sayılı karar ile istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği, söz konusu kararın sanık müdafiine elektronik olarak 30.03.2021 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği, sanık veya müdafii tarafından yasal süresi içerisinde temyiz yoluna başvurulmaması nedeniyle kararın 16.04.2021 tarihinde kesinleştiği, kararın kesinleşmesinden sonra sanık müdafinin 04.05.2021 tarihli, sanığın ise 11.10.2021 tarihli dilekçeleri ile istinaf kararına karşı temyiz kanun yolu süresinin kaçırılması nedeniyle CMK’nın 42/1 maddesi gereğince eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunulması üzerine dosyanın eski hale getirme talebinin değerlendirilmesi için temyiz merciine gönderildiği anlaşılmakla; sanığın eski hale getirme talebine gerekçe olarak, müdafi tarafından kararın temyiz edildiğini düşündüğü için bizzat temyiz başvurusunda bulunmadığını beyan ettiği, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 11/1. maddesinde yazılı olduğu üzere "vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır." hükmü uyarınca sanık müdafine yapılan tebligatın usulüne uygun olduğu, temyiz süresinin işlemeye başladığı, bu nedenle sanığın eski hale getirme gerekçesinin yerinde olmadığı; sanık müdafinin eski hale getirme talebine gerekçe olarak, Covid19 test sonucu pozitif çıkan kişilerle temaslı olması nedeniyle karantinada bulunduğu ve bu nedenle süresinde temyiz başvurusunda bulunamadığını beyan ettiği, ancak dilekçesinde, temaslı olduğunu iddia ettiği kişilerin test sonuçları dışında kendisinin karantina altında bulunduğuna ilişkin bir belge sunmadığı gibi karantina altında bulunsa bile UYAP sistemi üzerinden temyiz başvurusunda bulunabilmesinin mümkün olması karşısında 5271 sayılı CMK'nun 40. maddesinde öngörülen eski hale getirme koşulları oluşmadığından ve temyiz talepleri yerinde görülmediğinden sanık ve müdafinin eski hale getirme ve temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 26. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.