Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafinin, kusura, ceza miktarına ve sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezalarının paraya çevirme işleminde uygulanan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine ve hapis cezalarının gün para cezasına çevrilmesi sırasında adlî para cezalarının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısının gösterilmememesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine muhalefet edilmesi, İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükümlerin (B), (C), (D) fıkralarının 3. bentlerinin hükümden çıkartılarak yerlerine, "Sanığa verilen hapis cezasının, sanığın sosyal ve ekonomik durumuna, suçun işlenmesindeki özelliklere göre TCK"nın 50/1"a", 4. maddesi gereğince 760 gün adli para cezasına çevrilmesine ve bu cezanın TCK"nun 52/2. maddesi uyarınca bir gün karşılığı 20 TL hesabıyla 15.200 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” bentlerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/6/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.