Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/2657 Esas 2013/4335 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 24.02.2012 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18.12.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı Hazine vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’nun “Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi” başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere;mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdireceği, yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai kararın hüküm olduğu ve yargılamanın sona erdiği duruşmada verilerek tefhim olunacağı, aynı yasanın “Hükmün kapsamı” başlıklı 297/2 maddesi gereğince; hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin gerekli olduğu hükme bağlanmıştır.
Somut olayda; bir adet taşınmaz üzerindeki paydaşlığın aynen bölünerek, olmadığı takdirde satışı suretiyle giderilmesine karar verilmesi istenmiş; mahkemece, 115 parsel sayılı taşınmazın ortaklığının satış yoluyla giderilmesine karar verilmiş ancak satış bedelinin paylaştırılmasına ilişkin
olarak infazda tereddüt oluşturacak biçimde "satış bedelinden ilgili harç ve masraflar çıktıktan sonra kalan kısmın %84,61"inin davacıya, kalanın ise tapu kaydındaki hisseleri oranında taraflara aidiyetine" şeklinde hüküm fıkrası oluşturulduktan sonra "satış bedelinden harç ve masraflar çıktıktan sonra arta kalan kısmın dosya içinde yer alan tapu kaydındaki payları oranında taraflara paylaştırılmasına" karar verilmiştir.
Öte yandan, Harçlar Yasası"nın 13/j maddesi gereğince Hazine harçtan muaf olduğu halde davalı Hazine"nin harçla yükümlü tutulması da isabetli görülmemiştir.
Bu durumda, mahkemece, infazda tereddüt oluşturacak ve Hazineyi harçla sorumlu tutacak şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, 22.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.