Nitelikli hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/14132 Esas 2012/407 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/14132
Karar No: 2012/407
Karar Tarihi: 11.01.2012

Nitelikli hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/14132 Esas 2012/407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın nitelikli hırsızlık suçunu işlediğini kabul ederek mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki haklarından yoksun bırakılma cezası verilirken, koşullu salıverilme tarihine kadar devam edeceği gereken yoksunluğun tespit edilmediği için hükmün bozulmasına karar verilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-(c) maddesi uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun bırakma cezası verilirken, 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması gerekmektedir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2011/14132 E.  ,  2012/407 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Nitelikli hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:


    Sanık ..."ın önceden hırsızlık yapma konusunda fikir birliği yaptığı, yakalanamayan diğer sanıkla kavga ediyorlarmış gibi davranıp müştekiyi birlikte sıkıştırıp, cebinden yakalanamayan diğer sanığın müştekinin cüzdanını çalıp, her iki sanığın farklı yönlere birden kaçması şeklinde gerçekleşen olay nedeniyle, sanığın 5237 sayılı TCK"nın 37/1 maddesi kapsamında asli fail olarak cezalandırılması gerekirken, sanığın eyleminin 5137 sayılı TCK"nın39/1-2-c maddesi kapsamında olduğundan bahisle sanık hakkında uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.