3. Ceza Dairesi Esas No: 2018/8061 Karar No: 2019/2533 Karar Tarihi: 11.02.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8061 Esas 2019/2533 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında yaralama suçu suçlamasıyla verilen ceza, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından temyiz isteminin reddedildiği anlaşılmıştır. Karar, CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca hukuka uygundur ve sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a, 296/2 ve 302/1.
3. Ceza Dairesi 2018/8061 E. , 2019/2533 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi HÜKÜM : a) Yaralama suçundan mahkumiyet; İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/07/2017 gün, 2016/304 Esas ve 2017/232 Karar sayılı kararı b) İstinaf başvurusunun esastan reddi; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 16/02/2018 gün, 2017/2831 Esas ve 2018/273 Karar sayılı kararı c) Temyiz isteminin reddi; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 20/06/2018 günlü ek kararı
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 20.06.2018 gün ve 2017/2831 Esas, 2018/273 Karar sayılı ek kararının, sanık tarafından CMK"nin 296/2. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanık hakkında yaralama suçundan, hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 20.06.2018 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararının hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak ek karara yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 11.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.