BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : .... Hukuk Dairesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 05/10/2012 - 12/05/2014 tarihleri arasında davalılar bünyesinde gıda mühendisi olarak yurtdışı hizmet akdi ile çalıştığını, iş sözleşmesinin davalılar tarafından haksız olarak feshedildiğini beyanla kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, işçilik alacaklarının Rusya Federasyonu kanunlarına tabi olduğunu, davacının iş sözleşmesinin projenin sona ermesi ile belirli süreli olduğu için sona erdiğini, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, davacının hak kazanıp da ödenmeyen bir ücret alacağı bulunmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı .... vekili, husumet itirazında bulunduklarını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu :
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuşlardır.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, taraf vekillerinin istinaf başvurusu kısmen kabul edilerek ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmış ve esasa ilişkin yeniden hüküm kurulmuştur.
Temyiz Başvurusu :
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma , ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücreti alacaklarının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını ve tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve tatil alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçinin imzasını içermeyen bordrolarda fazla çalışma tahakkuku yer aldığında ve tahakkukta yer alan miktarların karşılığı banka hesabına ödendiğinde, tahakkuku aşan fazla çalışmalar her türlü delille ispatlanabilir. Tahakkuku aşan fazla çalışma hesaplandığında, bordrolarda yer alan fazla çalışma ödeme tutarları mahsup edilmelidir.
Aynı ilkeler ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı ile hafta tatili ücret alacağı için de geçerlidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı çalışma olgusunu ispat yönünden tanık beyanlarına dayanmıştır. Tanık ifadelerinden davacının fazla çalışma yaptığı, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığı anlaşılmaktadır.
İlk derece Mahkemesince, davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilerek davacının 27.12.2012 – 12.05.2014 tarihleri arasında haftalık 45 saatten fazla çalışması bulunduğunu ispatladığından takdiri indirim uygulanarak ve zamanaşımına uğrayan kısım dışlanarak yapılan hesaplamaya göre fazla çalışma ücreti ile davacının hizmet süresi içerisinde dini bayramların arife gününün yarısı ve ilk günü ile yılbaşı ertesi dışında kalan ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, ayrıca 15 günde 1 gün hafta tatili kullandığı kabulü ile takdiri indirim uygulanarak ve zamanaşımına uğrayan kısım dışlanarak ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücretleri hüküm altına alınmıştır.


Bölge Adliye Mahkemesince, “...somut uyuşmazlıkta, davacı fazla mesai yaptığını, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını tanık beyanlarıyla ispat etmiştir. Hükme esas raporu hazırlayan bilirkişi tarafından anılan günler için yapılan tespitler dosya kapsamına uygundur. Ne var ki, davacı tanık beyanlarından davacı tanıklarının davacıyla birlikte yaklaşık olarak 25/12/2012 ila 01/07/2013 tarihleri arasında çalıştıkları anlaşılmaktadır. Tanıkların işyeri çalışma düzenini kendi çalışma dönemleri ile sınırlı olarak bilebilecekleri, bu durumda davacının anılan çalışmaları dinlettiği tanıklarla birlikte çalıştığı süre kadar ispatlayabildiği gözetilerek anılan çalışmaların davacı ile tanıklarının birlikte çalıştığı dönemle sınırlandırılarak hesaplanması gerekirken re’sen yapılan hesaplamada dönem sınırlamasının yapılmaması hatalıdır” gerekçesi ile davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücretlerine ilişkin yeniden hesaplama yapılmış ve belirlenen tutarlar hükme esas alınmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücret alacakları yönünden davacı tanıklarının beyanları incelendiğinde davacının tüm çalışma dönemine ilişkin olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olmakla, tanık anlatımları ile davacının tüm çalışma dönemine ilişkin olarak ve 27.12.2012 tarihinden itibaren başlayan mesai başlangıcını davacının istinaf nedeni olarak ileri sürmemesi dikkate alınarak, İlk Derece Mahkemesince 12.05.2014 tarihine kadar yapılan değerlendirmenin yerinde olduğu, Bölge Adliye Mahkemesince yukarıda açıklanan gerekçe ile yapılan değerlendirmenin dosya kapsamına uygun olmadığı anlaşılmakla Bölge Adliye Mahkemesi kararının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücret alacakları yönünden bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.