Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1334 Esas 2020/4873 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1334
Karar No: 2020/4873
Karar Tarihi: 23.09.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1334 Esas 2020/4873 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi         2020/1334 E.  ,  2020/4873 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura kullanma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Gerekçeli Karar başlığında "2006 ve 2007" olarak yanlış yazılan suç tarihlerinin; faturaların Gelir vergisi indiriminde kullanılması nedeniyle ‘‘16.03.2007 ve 16.03.2008’’ olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
    1- Sanık hakkında ‘‘2006 takvim yılında sahte fatura kullanma’’ suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;
    Sanığa yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura kullanma’’ suçunun, suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/b-1 maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırına göre tabi olduğu, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde düzenlenen dava zamanaşımının, suç tarihi olan 16.03.2007 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
    Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
    2- Sanık hakkında ‘‘2007 takvim yılında sahte fatura kullanma’’ suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;
    Sanığa yüklenen ‘‘2007 takvim yılında sahte fatura kullanma’’ suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 23.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.