Danıştay 4. Daire 2019/6487 Esas 2021/1409 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/6487
Karar No : 2021/1409

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Mineral Yapı Kimyasalları Madencilik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, yasal kayıtlara intikal ettirilen bir kısım faturaların gerçek bir mal ya da hizmet alımına dayanmayıp sahte belgeler olduğu ve faturalara istinaden yapılan maliyet kayıtlarının gerçeği yansıtmadığından bahisle re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı ve kayıt dışı hasılat elde ettiğinden bahisle re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı 2011/7-9 ve 10-12 dönemleri geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirketin dönem içinde 1.770.000 kg sepiolit aldığı, bunun 1.443.525 kg'lık kısmını belgeli olarak sattığı, kalan 326.475 kg'lık kısmın ise stoklarda yer almadığı, aradaki 22.135 kg'lık farkın davacı şirket tarafından 31/12/2011 tarihli yevmiye kaydıyla gider olarak kaydedildiği, bu fire rakamının madende oluşabilecek fire olarak kabul edilmesi sonucu kalan 304.340 kg sepiolitin ise belgesiz olarak yasal defter ve beyanlara satış tutarı dahil edilmeden kayıt dışı satıldığının tespit edilmesi nedeniyle davacı şirket adına re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı geçici vergide hukuka aykırılık bulunmadığı; 08/10/2018 tarihli ara kararı ile davalı idareden, sahte fatura olduğu belirtilen gider kayıtlarının işletmenin gerçek gideri olmadığı konusunda tespit yapılıp yapılmadığı sorulduğu ve böyle bir tespit mevcutsa dayanağı bilgi ve belgelerin ibrazının istendiği, davalı idarece ara kararına istinaden verilen cevapta, sahte faturaya dayalı olarak yapılan gider kayıtlarının şirketin gerçek gideri olmadığı konusunda vergi inceleme raporu dışında herhangi bir tespitin bulunmadığının bildirildiği, bu durumda, kanuni defter ve belgelere kaydedilen harcamaların gerçeği yansıtması, diğer bir ifadeyle bu vesikalarda yazılı mal ve hizmetlerin yükümlü tarafından alınmış olması halinde kanunen kabul edilebilir bir gider olacağının kabulü gerekeceğinden faturaların sahte olduğu kanaatine varılarak inceleme esnasında söz konusu faturalarda yazılı elektrik hizmetinin ve emtianın alınıp alınmadığı hususu somut olarak tespit edilmeden, söz konusu fatura bedellerinin gider kabul edilmemesi suretiyle geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı, mahsup süresi geçtiğinden geçici vergi asıllarında da hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirket adına yapılan tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Davacı şirket adına, yasal kayıtlara intikal ettirilen bir kısım faturaların gerçek bir mal ya da hizmet alımına dayanmayıp sahte belgeler olduğu ve faturalara istinaden yapılan maliyet kayıtlarının gerçeği yansıtmadığından bahisle re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı ve kayıt dışı hasılat elde ettiğinden bahisle re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı 2011/7-9 ve 10-12 dönemi geçici vergilerin kaldırılması istemiyle dava açılmıştır.
Dosyanın ve Danıştay Dördüncü Dairesinin E:2016/10364 numaralı dosyasının incelenmesinden; davacı şirket adına re'sen yapılan tarhiyatların ilk kez Mahkemenin E:… sayılı dosyasında davaya konu edildiği, davanın kabul edilmesi üzerine, idarece, aynı vergi inceleme raporu dayanak yapılarak ve 2 ayrı ihbarname düzenlenerek yeniden davacı şirkete tebliği üzerine, 2011/7-9 dönemi için aynı Mahkemenin E:… ve 2011/10-12 dönemi için de E:… sayılı dosyalarında dava açıldığı, ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararın Danıştayda bozulması üzerine, ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararı ile bozmaya uyularak davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verildiği; idarece, aynı vergi inceleme raporu dayanak yapılarak ve 2 ayrı ihbarname düzenlenerek yeniden davacı şirkete tebliği üzerine, 2011/7-9 dönemi geçici verginin kaldırılması istemiyle açılan davada … tarih ve E:…, K:… sayılı karar ile aynı gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verildiği ve temyiz incelemesinin Danıştay Dördüncü Dairesinin E:2016/10364 sayılı dosyasında yapıldığı, … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın kabule ilişkin kısmının bozulması istemiyle sadece idare tarafından temyiz edildiği ve fakat … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın taraflarca temyiz edildiği, … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararın da Danıştay Dördüncü Dairesinin 03/03/2021 tarih ve E:2016/10364, K:2021/1408 sayılı kararı ile onandığı, 2011/10-12 dönemi geçici verginin kaldırılması istemiyle açılan davayı kabul eden … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına karşı taraflarca yapılan istinaf başvurusunun da …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile reddedildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda; idarece, aynı dönemlere ilişkin olarak ve aynı vergi inceleme raporuna dayanılarak yeniden tarhiyat yapıldığı anlaşıldığı, davacı şirketin hak kaybına mahal verilmeden, uyuşmazlığın Danıştay Dördüncü Dairesinin E:2016/10364 sayılı dosyasına konu E:2015/537 sayılı dosya üzerinden, mevcut hukuki durum gözetilerek çözülmesi gerektiğinden kararda hukuka uyarlık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 03/03/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Uyuşmazlıkta; davacı şirket adına, yasal kayıtlara intikal ettirilen bir kısım faturaların gerçek bir mal ya da hizmet alımına dayanmayıp sahte belgeler olduğu ve faturalara istinaden yapılan maliyet kayıtlarının gerçeği yansıtmadığı ve aynı yıl içerisinde kayıt dışı hasılat elde ettiğinden bahisle yapılan tarhiyatların ilk kez aynı Mahkemenin E:… sayılı dosyasında davaya konu edildiği, davanın kabul edilmesi üzerine, idarece, aynı vergi inceleme raporu dayanak yapılarak ve 2 ayrı ihbarname düzenlenerek yeniden davacı şirkete tebliği üzerine aynı Mahkemenin E:… sayılı dosyasında dava açıldığı, … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın bozulması üzerine, … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile bozmaya uyularak davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verildiği ve temyiz incelemesinin de Dairemizin E:2019/6487 sayılı dosyasından yapıldığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda; idarece, aynı dönemlere ilişkin olarak ve aynı vergi inceleme raporuna dayanılarak mükerrer tarhiyat yapıldığından, uyuşmazlığın Dairemizin E:2019/6487 sayılı dosyasına konu E:2019/263 sayılı dosya üzerinden çözülmesi gerekeceğinden, temyiz isteminin esastan incelenmesi gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.