Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, sigortalıyı kasten yaralayan davalıdan, sigortalıya yapılan sosyal sigorta yardımları nedeniyle uğranılan Kurum zararlarının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 39. maddesinde; “Üçüncü bir kişinin kastı nedeniyle malûl veya vazife malûlü olan sigortalıya veya ölümü hâlinde hak sahiplerine, bu Kanun uyarınca bağlanacak aylığın başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısı için Kurum zarara sebep olan üçüncü kişilere rücû edilir” düzenlemesi getirilmiş ise de, söz konusu düzenlemenin anılan kanunda, yürürlüğü öncesinde gerçekleşen olaylardan kaynaklanan rücûan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı ve genel olarak Kanunların geriye yürümemesi kuralı karşısında, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 39. maddesidir.
Anılan madde hükmüne göre, “kasdi veya suç sayılan hareketi ile sigortalının hastalanmasına sebep olan kimseye, bu kanun gereğince hastalık sigortasından yapılan her türlü giderler tazmin ettirilir.” Madde metninden de anlaşılacağı üzere, davalının, Kurumca sigortalıya yapılan yardımlardan sorumlu tutulabilmesi için, zararlandırıcı sigorta olayının meydana gelmesine kasti ya da suç sayılır hareketi ile sebep olması zorunludur. Davalının sorumluluk miktarı belirlenirken kusur oranı esas alınarak sonuca gidilmelidir.
Davaya konu somut olayda, davalının, sigortalıyı kasten yaralamak suçundan mahkum olduğu ve hakkında tahrik hükümlerine ilişkin TCK"nun 29. maddesinin uygulanması sonucu cezasından ½ oranında indirim yapılarak karar verildiği ve kararının kesinleştiği anlaşılmıştır.
6098 sayılı ... Borçlar Kanunu 74. (818 sayılı Borçlar Kanunu 53.) maddesi hükmü gereğince, hukuk hâkimi kesinleşen ceza mahkemesi kararındaki maddi olgu ile bağlıdır. Ceza mahkemesi kendine has usuli olanakları nedeniyle hükme esas aldığı maddi olayların varlığını saptamada daha geniş yetkilere sahiptir. Bu nedenle, hukuk hakiminin, ceza hâkiminin fiilin hukuka aykırılığını ve illiyet bağını saptayan maddi vakıa konusundaki kabulü ve ceza mahkemesinin kabul ettiği olayın gerçekleşme şekli diğer bir deyişle maddi vakıanın kabulü konusunda kesinleşmiş olan bir mahkumiyet veya maddi vakıa tespiti yapan beraat hükmüyle bağlı olacağı hem ilmi (Prof. Dr. Kemal Gözler, “Res Judicata’nın Türkçesi Üzerine”, ... Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 56, Sayı 2, 2007, s.45-61) hem de kökleşmiş kazai içtihatlarla benimsenmiş bulunmaktadır.
Mahkemece, sigortalının haksız davranışı nedeniyle olaya sebebiyet verdiği, olayda sigortalının da kusurlu olduğu, bu hususun ... Borçlar Kanunu"nun 74. maddesi uyarınca hukuk hakimini de bağlar nitelikte kesinleşmiş maddi olgu halini aldığı, ceza davasındaki tahrik indirimi oranına göre, 6098 sayılı ... Borçlar Kanunu"nun 50. ve 51. maddeleri uyarınca, rücû alacağından da indirim yapılması gereği gözetilerek, davalının sorumlu olduğu tazminat tutarında % 50 oranında indirim yapılması gerekirken, %25 oranında indirim yapılarak davalının sorumluluğunun belirlenmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3.maddesi yollamasıyla Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun 436. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün 1. bendinin silinerek, yerine, “1-Davanın kısmen kabulü ile 3315,52 TL tedavi giderinin sarf ve ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” sözcüklerinin yazılmasına, 2. bentteki “339,72” rakamlarının silinerek yerine “250,78” rakamlarının yazılmasına, 3. bende “yargılama giderinin” sözcüklerinden sonra gelmek üzere, “kabul ret oranına göre 234,04 TL"sinin” rakam ve sözcüklerinin eklenmesine, 5. bentteki “596,79” rakamlarının silinerek yerine “440,00” rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 13.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.