MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Geceleyin bina içinde hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet



Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Hükümlü ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükümlü ... hakkında kurulan 25.01.2005 gün ve 2003/1464 E ve 2005/2K sayılı hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.9.2007 gün ve 2007/125-2007/186 sayılı kararında açıklandığı gibi, adı geçen hükümlü hakkındaki temyiz edilmeksizin kesinleşen ilk hüküm ancak, suç tarihinden sonra yürürülüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabilir ve genel yargı ile uyarlama yargısı birlikte yürütülemez.
Hükümlü hakkındaki kararın kesinleşmesinden sonra, aynı dosyada sanık olan ... ve ...’e ilişkin ilk hükmün, sanık müdafileri tarafından temyiz edilmesi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 27.03.2006 günlü yazıları ile, 5237 ve 5395 Sayılı Kanun hükümleri uyarınca değerlendirme yapılması için dosyanın iadesi üzerine, hakkında hüküm kesinleşmiş olan ...’nın tekrar yargılama sürecine dahil edilerek, 2. hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.
Bu nedenlerle, ... hakkında yeniden kurulan 2. hükme yönelik, hükümlü müdafiinin konusu bulunmayan temyiz itirazının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesine göre, gereğinin taktiri yönünden, mahkemesine gönderilmesi için dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelenmesinde ise:
Sanıkların suç tarihinde geceleyin müştekiye ait bina niteliğindeki ambarın kilitli olmayan kapısından girip 6 çuval kuru üzüm çalma şeklindeki sanık eylemlerine uyan 765 Sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 492/1 maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 01/09/2003 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının 5271 Sayılı CMK"nın 223/8 maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 11/01/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.