2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/3650 Karar No: 2020/7346 Karar Tarihi: 01.07.2020
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3650 Esas 2020/7346 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan sanıkların temyiz itirazlarını yerinde görerek, hükümlerin bozulmasına karar verdi. Kararda, sanık ...'ın savunma hakkının kısıtlandığı, sanıkların mental retardasyon yönünden değerlendirilmediği ve raporlar arasındaki çelişkinin giderilmediği belirtildi. Kararın dayanağı olan kanun maddeleri şöyle sıralanabilir: Türk Ceza Kanunu'nun 32/2. maddesi (akıl hastalığı bulunması), 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/2. maddesi (müdafii atanması gerekliliği), ve 196. maddesi (savunma hakkının kısıtlanmaması).
2. Ceza Dairesi 2020/3650 E. , 2020/7346 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Hüküm tarihinde farklı yargı çevresinde bulunan Seydikemer-Eşme Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...’a duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 18/11/2015 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması, 2- Haklarında hafif derecede mental reterdasyon olduğuna dair raporlar bulunan sanık ... ile ...’ın ceza ehliyetleri konusunda tereddüt oluştuğunun anlaşılması karşısında 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca kendilerine müdafii atanması gerektiğinin gözetilmemesi, 3- Dosyamızdaki atılı suçla ilgili olarak Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesi’nce verilen 09/08/2012 tarihli raporda, sanık ...’ın suç tarihinde işlediği hırsızlık suçu ile ilgili olarak işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin olmadığının belirtildiği, ancak sanığın farklı tarihlerde işlediği suçlarla ilgili olarak Adana Dr. Ekrem Tok Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi’nce gönderilen ve dosyada mevcut olan raporların birkısmında sanığın cezai ehliyetinin tam olduğunun, birkısmında ise sanığın TCK’nın 32/2. maddesinden yararlanabilecek şekilde akıl hastalığı bulunduğuna dair görüş bildirildiğinin anlaşılması karşısında; raporlar arasındaki çelişkinin Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden, sanık ... hakkında 27/11/2011 tarihinde işlediği iddia olunan fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı, TCK"nın 32. maddesi kapsamında cezai ehliyetini etkileyen akıl hastalığının bulunup bulunmadığı konusunda rapor alınarak giderilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.