MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde polisaj elemanı olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinden istifa ederek ayrıldığını, tazminat ve alacak istemlerinin haksız oduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dosyada mevcut istifa dilekçesinin tarih içermediği, dinlenen davacı tanıklarının iş akdinin işverence haklı nedenle olmaksızın fesh edildiği yönündeki beyanları ve işçinin uzun süreli kıdemi dikkate alındığında istifanın kabul görmediği ve feshin işverence haklı neden olmaksızın gerçekleştirildiği kanaatine varıldığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı gibi fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı 01/09/2004 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığını ileri sürerken davalı davacının 11/08/2005 tarihnde işe başladığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanları ve davacı iddiası göz önüne alınarak davacının 01/09/2004 tarihinde işe başladığı kabul edilmiş ise de, bu sonuca ulaşmada dosya kapsamı yeterli değildir.
Dosyada mevcut hizmet döküm belgesi ve diğer SGK evraklarına göre davacının davalı işveren nezdindeki çalışması 11/08/02005 tarihinde başlamıştır.
Davacı tanıklarından biri davacının kardeşi olduğunu, kendisinin 2005 yılı sonlarında davalı nezdinde çalışmaya başladığını davacının ise kendisinden birkaç yıl önce başladığını söylerken diğer tanık kendisinin 2005 yılında işe başladığında davacının çalışıyor olduğunu söylemiştir. Davalı tanıklarının ise hizmet süresinin başlangıcı ile ilgili beyanda bulunmadıkları görülmüş olup açıklanan bu delil durumu sonuca gitmede yeterli değildir.
Mahkemece taraf tanıkları yeniden dinlenip kendilerinin işe giriş tarihleri ile davacının giriş tarihi konusundaki detaylı beyanları alnıp davacının işe giriş tarihi belirlenmelidir. Eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
3- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanları dikkate alınarak fazla çalışma ücreti hesaplanmış ise de, rapor sonrası işverence işyerine giriş çıkışları gösteren kayıtlar sunulmuştur.
Yukarıdaki ilke kararında açıklandığı üzere kayıtların olduğu dönemler için hesaplama bu kayıtlara göre yapılmalı ve yeni kurulacak hükümde davalı lehine miktar itibariyle oluşan usuli kazanılmış hak dikkate alınmalıdır.
4- Davacının ulusal bayram ve genel tatil alacağı ile ilgili alınan bilirkişi ek raporunda davalı tarafça sunulan işyerine giriş çıkış kayıtları dikkate alınmış ise de Mahkemece bu rapor yerine kayıtların dikkate alınmadığı ilk rapora itibar edilmesi de hatalıdır.
Yeni kurulacak hükümde davalı lehine miktar itibariyle oluşan usuli kazanılmış hak da dikkate alınarak sonuca gidilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.